Winterslaap voor de mens, leestest + vragen
Winterslaap voor de mens
1 De winterslaap van sommige dieren roept bij wetenschappers nog veel
vragen op. Ze zouden er graag de antwoorden op willen weten, want mensen kunnen
ermee geholpen zijn bij de bestrijding van de ziekte van Alzheimer of het
onderdrukken van schadelijke afweerreacties van het lichaam, zoals bij astma en
andere kwalen.
3 “Er zijn drie typen winterslaap”, legt de Groningse bioloog Arjen Strijkstra uit. “Het type van de beer spreekt tot de verbeelding. Dit indrukwekkende dier trekt zich in de herfst terug in zijn hol, gaat liggen en staat pas in het voorjaar weer op. Dat is mogelijk, omdat zijn lichaamstemperatuur niet onder de 33 graden zakt dankzij zijn grote lichaam en dikke vacht. De meeste diepe winterslapers, zoals de grondeekhoorns, behoren tot type twee. Die komen om de tien à elf dagen even in actie en warmen zich enkele uren op om hun lichaam weer op gang te brengen. Muizen en kleine Siberische hamsters, dieren van type drie, schakelen daarentegen alleen hun stofwisseling dagelijks een paar uur uit om te besparen op hun hoge voedselbehoefte in de winter.”
4 Strijkstra kijkt bij grondeekhoorns en hamsters wat er precies gebeurt. “Eigenlijk is het nog een groot raadsel”, zegt hij. Toch is er al een en ander bekend. Zo gebeurt er van alles in de hersenen. De kortere winterslaap begint met een slaapachtige toestand. Eenmaal onder de 25 graden komt het brein in een buitengewone rust en beneden de 14 graden zijn de hersenen vrijwel uitgeschakeld. “De normale elektrische activiteit van honderden prikkels per seconde is dan gedaald tot enkele per minuut. Daarbij is geen gedrag meer mogelijk, maar de dieren kunnen nog wel dingen waarnemen.”
5 Opmerkelijk is dat grondeekhoorns na het ontwaken uit hun winterslaap even de kluts kwijt zijn. Hun ruimtelijke geheugen zijn ze tijdelijk kwijt. Verstopplaatsen van voedsel kunnen ze niet meer terugvinden. Strijkstra: “De hersenen van hamsters herstellen zich razendsnel, omdat ze het proces van de winterslaap vroegtijdig kunnen omkeren. Hoe ze dat doen, dat willen we nu juist achterhalen. De verandering in de hersenen lijkt op die van alzheimerpatiënten. Voordat alzheimerpatiënten baat kunnen hebben bij onderzoek naar deze processen bij winterslapers, is nog veel onderzoek nodig.”
6 Niet alleen hersenen in winterslaap zijn interessant voor de medische wetenschap. Bij winterslapers stopt ook het afweersysteem, dat mens en dier beschermt tegen allerlei ziekten. Hierdoor verdwijnen de meeste witte bloedcellen en vinden er vrijwel geen afweerprocessen plaats. Resultaat is dat longen en andere organen van winterslapers geen schade oplopen tijdens de elkaar opvolgende periodes van afkoeling en opwarming. Dat ‘trucje’ is interessant voor toepassing bij ziekten die ontstaan door ontsporing van het afweersysteem, meent Rob Henning, geneesmiddeldeskundige aan de Rijksuniversiteit Groningen. “Denk hierbij maar aan ziekten zoals astma, reuma en afwijkingen van de schildklier, waarbij het onderdrukken van de afweer van het lichaam juist een gunstig effect heeft op het herstel van de ziekte.”
7 Een beter begrip van de processen rondom de winterslaap kan in de toekomst nieuwe inzichten opleveren voor de medische wetenschap. Het bestuderen van al de verschillende manieren waarop dieren lichamelijk hun winterslaap inrichten en doorkomen, zal allerlei medische toepassingen mogelijk maken. Bovendien kan onderzoek naar de winterslaap meer inzicht geven in verschillende menselijke kwalen en de bestrijding daarvan.
Naar een artikel van Peter de Jaeger, De Gelderlander, 9 juni 2012